Prof. dr. Ulrich Libbrecht (1928) ontpopte zich van regent wiskunde tot autoriteit in de oosterse en comparatieve filosofie. Hij studeerde OosterseTaalkunde en Sinologie in Gent. Hij promoveert in 1972 cum laude aan de aan de Rijksuniversiteit Leiden en wordt datzelfde jaar hoogleraar met als opdracht sinologische studies, Chinese filosofie en Boeddhologie aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte te Leuven. Later doceerde hij ook Compartive Philisophy aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte.
In 1990 werd op initiatief van Ulrich Libbrecht de School voor Comparatieve Filosofie in Antwerpen opgericht en ook is Libbrecht de grondlegger van de stichting Filosofie Oost-West in Utrecht.
SCFA en Filosifie Oost-West
We leven in een wereld waar weinig nog zeker is. De vorige eeuw kende ontwikkelingen op wetenschappelijk, technologisch, economisch en politiek vlak die geleid hebben tot nieuwe vragen waar oude zekerheden geen afdoend antwoord meer op hebben. Het verlies van de vanzelfsprekendheid is wellicht de verklaring voor de toegenomen belangstelling voor filosofie.
Als we van filosofie spreken kunnen we ons ook niet meer beperken tot het westers denken. De wereld is klein geworden. Een algehele schaalvergroting maakt dat contacten met andere culturen ons dagelijks leven mede bepalen. De confrontatie met het oosters denken stelt vertrouwde denkpatronen in een nieuw licht en opent perspectieven voor een meer omvattende filosofie.
Zowel de School voor Comparatieve Filosofie te Antwerpen als de Stichting Filosofie Oost-West te Utrecht willen hierop inspelen. Filosofie wordt doorgaans slechts aan de universiteit gedoceerd en is hierdoor voor een ruimer publiek moeilijk bereikbaar. Daarnaast is er een wildgroei van cursussen, vooral over oosterse filosofie, waarvan de kwaliteit niet altijd gegarandeerd is. Deze scholen bieden een kwalitatief hoogstaand programma aan al wie geïnteresseerd is, zonder dat een bijzondere voorkennis of vooropleiding verwacht wordt. Als docenten worden voor de verschillende onderwerpen specialisten aangezocht.
Het aanbod van beide ‘scholen is driedelig en bestaat uit: 1. zaterdag-cursussen, 2. seminaries, en 3. uitzonderlijke, éénmalige activiteiten.
Tijdens de lezing van 17 mei a.s. zal Libbrecht’s in 2004 verschenen boek Is God dood? Zoektocht naar de kern van de spiritualiteit centraal staan.
Met dit boek opent hij perspectieven op het gebied van de toekomstige beleving van religie, mystiek en transreligieus denken.
(voor meer informatie zie: www.scfa.be en www.filosofie-oostwest.nl)
De zoektocht van Ulrich Libbrecht
In Is God dood? blikt Ulrich Libbrecht terug op een zoektocht die begon toen hij dertig was. Onderweg verdwenen voor hem de zekerheden van het christendom en van de Griekse filosofie en trok hij geestelijk op tocht naar India en China.
Ulrich Libbrecht wil geen botte kritiek geven op de wereld waarin hij is opgegroeid. Hij beschouwt dit werk veeleer als een uiting van waarachtige bezorgdheid. De filosoof Friedrich Nietzsche zei dat God dood was. Volgens Libbrecht is daarmee de god van de christelijke godsvoorstellingen bedoeld. ‘God’ is volgens hem maar een naam voor het bestaansmysterie. En dat Mysterie gaat nooit dood.
(…) Volgens Libbrecht worstelt de hedendaagse westerse mens met een drievoudige crisis. Is onze wereld beter geworden sinds de rede haar leidt? Waar moeten we heen met onze emoties? En waar moeten we heen met onze fundamentele vragen over het zijn en de zin, nu de godsdienst in het Westen hierop geen antwoord meer lijkt te bieden?
Libbrecht pleit er ondubbelzinnig voor om de westerse, in wezen Griekse filosofie te verruimen en te verrijken met oosterse tradities zoals het taoïsme, het confucianisme en het (zen)boeddhisme. (…)
uit: Tertio 29.06.05, door Frans Hitchinson, godsdienstsocioloog
(voor volledig artikel, zie: http://www.tertio.be)
Zoals de vogel geen wegwijzer volgen kan,
geen zijpad in kan slaan,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn weg wel vinden.
Zoals de vogel geen weg voor zich ziet,
geen spoor achter zich laat,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn doel wel bereiken.
Zoals de vogel geen leegte hoeft te zoeken,
geen volheid hoeft te vinden,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
Het Andere wel ontmoeten
omdat de weg
wijzer is
dan de wegwijzer.
Mio 1997, naar een tekst van U. Libbrecht |